Prezentuję moje podsumowanie minionego roku w takiej formule jak poprzednio: najciekawsze materiały o programowaniu na jakie trafiłem, bez trzymania się jednego ustalonego medium. Tym razem wybrałem książkę, odcinek podcastu i nagranie wideo.
Spis treści
Designing Data-Intensive Applications
Książka Martina Klepmanna pomaga dobrze uporządkować sobie ogólną wiedzę o różnego typu bazach danych i sposobach przetwarzania danych – a do tego jest przystępnie napisana i po prostu świetnie się czyta. Nie chcę się powtarzać, chwaliłem już wcześniej książkę, mam też artykuł omawiający wnioski z książki co do trendów na przyszłość. Dla mnie to numer jeden poprzedniego roku. Mocno polecam.
Better Software Design: O architekturze mikroserwisowej z Kubą Nabrdalikiem
Nagranie ma ponad godzinę, ale nie dłuży się nic a nic. Sprawnie poprowadzona rozmowa zawiera solidną porcję wiedzy o mikroserwisach i trochę oryginalnych przemyśleń. Podpisuję się pod pochwałami.
Podsumowując rok 2019 nie mogłem z czystym sercem polecić żadnego podcastu. W 2020 jakoś tak się złożyło, że podcastów o tematyce IT słuchałem całkiem sporo, byłem pod dużym wrażeniem kilku odcinków CoRecursive Adama Gordona Bella, ale to polski podcast wygrał w podsumowaniu – cieszy mnie, że mamy takiej jakości materiały dostępne w naszym języku.
Design Microservice Architectures the Right Way
Nagranie z 2018, ale obejrzałem je dopiero w styczniu 2020. Trochę się zestarzało i z paroma rzeczami się nie zgadzam, ale też w wielu miejscach mocno mnie zainspirowało, nawet jeśli nie zamierzam kopiować podanych tam rozwiązań 1:1. Zwłaszcza ciekawe są dla mnie przemyślenia o ograniczaniu wyboru języka, generowaniu kodu i automatycznym narzucaniu standardów tak, by API wyglądało jak pisane przez jednego programistę.
Bonus
Poza klasyfikacją wrzucam, tak jak ostatnio, materiał, który choć nieprzydatny zawodowo, uważam za rozwijający. Książkę „Korposzczury” Dana Lyonsa czytałem z mieszanymi uczuciami, ale jest tam trochę obserwacji, które warto poznać. Główny temat to zmieniające się podejście do pracownika w przedsiębiorstwach z sektora nowych technologii. Mam wrażenie że w naszej branży bezkrytycznie podziwiamy firmy typu Netflix, Uber czy LinkedIn, albo modne w danym roku startupy. Widzimy prezentacje, gdzie ich przedstawiciele chwalą się udanym rozwiązywaniem skomplikowanych wyzwań technicznych i organizacyjnych, zakładamy, że skoro tym firmom dobrze się powodzi, to powinniśmy naśladować ich sposób pracy. Prasa i artykuły w Internecie zazwyczaj zachwycają się bezkrytycznie każdą nowinką techniczną.
Lyons prezentuje mniej chwalebne fakty: szemrane modele biznesowe nastawione na szybki zysk inwestorów, a nie zysk i przetrwanie firmy, koszmarne praktyki w podejściu do pracowników. Po głowie obrywają między innymi wymienione wcześniej firmy, ale też Lyons prezentuje przykłady sukcesu osiągniętego przy dobrym traktowaniu zatrudnionych, chwaląc na przykład Basecampa.
Polecam, choćby po to, żeby wiedzieć, że nie wszystko powinno być robione tak jak w Netfliksie.
